تداوم بحثهای برگزیتی در انگلیس در سایه شرایط سخت اقتصادی
تاریخ انتشار: ۳ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۶۸۰۷۰
در حالی که این روزها انگلیس شرایط اقتصادی بدی را پشت سر میگذارد مجددا بحثها درباره برگزیت در این کشور بالا گرفته و به تیتر اول رسانهها تبدیل شده است. - اخبار بین الملل -
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه "تاگس شاو" آلمان در مطلبی نوشت: حامیان سرسخت برگزیت این روزها در انگلیس بی قرار می شوند، آیا دولت جدید تحت نخست وزیری سوناک می خواهد به اتحادیه اروپا نزدیک شود؟ نخست وزیر آن را رد می کند ، اما ارقام و اطلاعات جدید به این بحث دامن می زند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در ادامه این گزارش آمده است، این احساسی شبیه "بازگشت به آینده" است: برگزیت دوباره به صفحه اول روزنامه های بریتانیا بازگشت. دیلی میل روز دوشنبه نوشت: «ما را در مورد برگزیت فریب ندهید» و به دولت درباره انعقاد توافقهای نزدیکتر برای تجارت فشردهتر با اتحادیه اروپا هشدار داد.
فایننشال تایمز هم اخیرا گزارش داد که بسیاری از محافظهکاران نگران هستند که جرمی هانت، وزیر خزانهداری به سمت اتحادیه اروپا حرکت کند. این سوال که روابط اتحادیه اروپا و بریتانیا چگونه باید شکل بگیرد هنوز از نظر ایدئولوژیکی مطرح است.
آخر هفته گذشته، "ساندی تایمز" گزارش داد که ریشی سوناک، نخست وزیر انگلیس، به دلیل بحران شدید اقتصادی می خواهد به نزدیکی با اتحادیه اروپا بر اساس مدل سوئیس دست یابد.
سوناک البته این موضوع را تکذیب کرد و در سخنرانی خود در جمع نمایندگان کنفدراسیون صنعت بریتانیا گفت: بریتانیا تحت رهبری من با اتحادیه اروپا رابطه برقرار نخواهد کرد. من به برگزیت رای دادم، من به برگزیت اعتقاد دارم.
بحث ها در مورد روابط با اتحادیه اروپا به دلیل برخی آمارها تقویت شده است. تورم در حال حاضر در این کشور 11.1 درصد است. بر اساس پیش بینی های اداره مستقل پیش بینی اقتصادی، OBR، در سال 2023، اقتصاد بریتانیا 1.4 درصد کوچک خواهد شد.
بسیاری از سیاستمداران دولتی که طرفدار برگزیت هستند استدلال می کنند که این امر عمدتاً به جنگ در اوکراین مربوط می شود. اما کارشناسان OBR همچنین محاسبه کردهاند که تجارت در چند سال آینده 15 درصد کمتر از زمانی است که بریتانیا در اتحادیه اروپا باقی می ماند.
یکی از استدلال های مطرح شده توسط طرفداران برگزیت این بود که توافقات فردی می تواند تجارت را تحریک کند. اما به نظر می رسد که این ایده به درستی کار نمی کند . تاکنون تنها سه توافق با اتحادیه اروپا، استرالیا و نیوزلند امضا شده است.
جورج یوستیس، وزیر تجارت سابق انگلیس، تاثیر توافق با استرالیا را هفته گذشته در مجلس عوام زیر سوال برد و تاکید کرد: "به طور خلاصه، باید بگویم که بریتانیا در ازای آن بسیار زیاد داده و در ازای آن بسیار کم دریافت کرده است."
با توجه به این تحول، اکنون بسیاری از بریتانیایی ها به این فکر می کنند که برگزیت چه سهمی در شرایط سخت اقتصادی دارد. به هر حال، کمپین خروج از اتحادیه اروپا وعده داد که قیمت مواد غذایی کاهش می یابد، پول بیشتری برای خدمات بهداشتی NHS در دسترس خواهد بود، و اقتصاد می تواند نوآورانه تر عمل کند.
اما به نظر می رسد شک و تردید ها در حال افزایش است. نظرسنجی اخیر موسسه یوگو نتیجه میگیرد که 56 درصد از بریتانیاییها فکر میکنند که برگزیت اشتباه بوده است. یک پنجم از کسانی که به خروج رای دادند می گویند اشتباه کردهاند.
انجمن صنعت بریتانیا مشکل دیگری را می بیند و آن کمبود کارگران ماهر است. نمایندگان تجاری خواستار تسهیل مهاجرت هستند.
اما سوناک می خواهد مهاجرت پناهندگان را از طریق کانال مانش کاهش دهد. پناهندگان کمتر ایده اصلی حامیان برگزیت بود. در مقایسه اروپایی، تنها تعداد کمی از پناهندگان به انگلستان می آیند.
کیر استارمر، رهبر حزب کارگر نیز روز سهشنبه در مقابل نمایندگان صنعت بریتانیا علیه سیاست پناهندگی دولت استدلال نکرد. وی خواستار سرمایه گذاری بیشتر در آموزش و پرورش است. وی در این باره گفت: «زمانی که نیروی کار ارزان بخشی از استراتژی رشد ما بود، باید به پایان برسد. او گفت که تنها با کارگران ماهر می توان به رشد دست یافت.
این سیاستمدار مخالف از کلمه برگزیت اجتناب کرد. بحث در مورد خروج و رسیدگی عملی به عواقب آن همچنان با خویشتنداری ادامه دارد. احزاب، متقاعد کردن رای دهندگان را با این موضوع دشوار می دانند.
اما چیزی که به صورت ویژه در محافل محافظهکار سر و صدا ایجاد کرد این بود که جرمی هانت، وزیر دارایی انگلیس از مهاجرت بیشتر برای تقویت اقتصاد و کاهش شکافها صحبت کرده و از آن حمایت کرد، اگرچه خشم در مورد آزادی حرکت یک محرک برگزیت بود.
اخیراً اخبار بد برای طرفداران برگزیت افزایش یافته است. جورج یوستیس، وزیر انگلیسی، از توافق تجارت آزاد با استرالیا - که توسط دولت به عنوان اولین قرارداد مهم پس از برگزیت یاد میشود- انتقاد کرد و آن را برای بریتانیا بد دانست.
انگلیس در پایان ژانویه 2020 اتحادیه اروپا را ترک کرد. از اول ژانویه 2021، این کشور دیگر عضو اتحادیه گمرکی اتحادیه اروپا و بازار داخلی نیست. این امر باعث ایجاد مشکلات اقتصادی قابل توجهی در این کشور شده است. تجارت با اتحادیه اروپا به میزان قابل توجهی کاهش یافت زیرا علیرغم توافق جامع، تعرفهها در برخی زمینه ها ضروری است و بوروکراسی به طور کلی و به صورت قابل توجهی افزایش یافته است. از آنجایی که ورود شهروندان اتحادیه اروپا برای کار به انگلیس گرانتر و زمانبرتر است، کمبود کارگران ماهر نیز افزایش یافته است.
در همه پرسی برگزیت در سال 2016، 51.9 درصد از شرکت کنندگان به خروج از اتحادیه اروپا و 48.1 درصد به ماندن در اتحادیه اروپا رأی دادند. طبق نظرسنجیها، طرفداران برگزیت اکنون در اقلیت هستند.
بالا گرفتن بحثها در انگلیس درباره نحوه مناسبات با اتحادیه اروپا در دوران پسا برگزیتوخامت اوضاع اقتصادی برگزیت را بیش از همیشه در بین انگلیسیها منفور کرده استانتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: مذاکرات برگزیت مذاکرات برگزیت اتحادیه اروپا اتحادیه اروپا بحث ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۶۸۰۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برنامههای آمریکا و اروپا برای نفوذ در قفقاز
آمریکا و اتحادیه اروپا مشتاقند جمهوری آذربایجان را تحتفشار بگذارند. هدف اصلی تغییر وضعیت ژئوپلیتیک موجود در قفقاز جنوبی، محدود کردن اراده ژئوپلیتیکی مسکو است که در فرآیندهای منطقهای تعیینکننده است. - اخبار بین الملل -
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، الچین خالدبیلی روزنامهنگار ینی مساوات با نگارش یادداشتی با عنوان «کاخ سفید گامبیت(ابرمرد خیالی آمریکایی) قفقاز را آغاز کرد اما باکو به آن پایان داد» مینویسد: به نظر میرسد که آمریکا و غرب مصمم به توسعه بیشتر برای نفوذ در قفقاز جنوبی هستند. در هر صورت اخیراً پیامهای محافل سیاسی غرب در خصوص این منطقه به وضوح محتوای تقابلی شدیدی با باکو و مسکو دارد. بنابراین محافل سیاسی غربی سعی دارند روسیه را به عنوان منبع اصلی تنش نظامی-سیاسی در قفقاز جنوبی معرفی کنند. آنها از این ادعاها برای استدلال در مورد اهمیت حذف قفقاز جنوبی از حوزه نفوذ روسیه استفاده میکنند.
همچنین باید توجه داشت که این ادعاهای آمریکا و غرب برای شرایط فعلی تا حدودی اغراقآمیز است. حداقل به این دلیل که اخیراً آمریکا و غرب عامل محرک افزایش تنش نظامی-سیاسی در این منطقه بودهاند، نه روسیه. در هر صورت، نتایج ژئوپلیتیک کنفرانس مشترک بین آمریکا، اتحادیه اروپا و ارمنستان در بروکسل به تدریج خود را نشان داده و این را میتوان تحریک بروکسل با هدف تأثیرگذاری مستقیم بر جهتگیری فرآیندهای ژئوپلیتیک منطقهای دانست.
نکته این است که تحریک بروکسل در درجه اول تلاشی برای مداخله در وضعیت ژئوپلیتیکی در قفقاز جنوبی است. زیرا آمریکا و اتحادیه اروپا در تلاش هستند تا در این منطقه بر روی ارمنستان مانورهای ژئوپلیتیکی انجام دهند.
ارمنستان به عنوان کشوری که متحمل شکست نظامی در جنگ دوم قرهباغ شد، به یک سد ضعیف در منطقه تبدیل شده است. از این رو، آمریکا و اتحادیه اروپا به قصد تقویت مجدد ارمنستان تلاش میکنند این کشور را که پایگاه نظامی- سیاسی خود در منطقه میدانند، بار دیگر به یک عامل ژئوپلیتیک تبدیل کنند و بیشتر اقدامات انجام شده پس از تحریک بروکسل در راستای همین هدف است.
اول از همه، آمریکا و اتحادیه اروپا مشتاقاند جمهوری آذربایجان را تحتفشار بگذارند و از بازی خارج کنند. هدف اصلی تغییر وضعیت ژئوپلیتیک موجود در قفقاز جنوبی، محدود کردن اراده ژئوپلیتیکی مسکو است که در فرآیندهای منطقهای تعیینکننده است. با ایجاد شرایط جدید منطقهای، تلاش شد تا مواضع منطقهای ارمنستان تقویت و به پایگاهی مؤثر تبدیل شود. این بدان معنا بود که یک تهدید واقعی برای منافع ملی آذربایجان و روسیه در حال ظهور است.
البته جمهوری آذربایجان نمیتوانست ناظر این طرحهای آمریکا و اتحادیه اروپا بماند. بنابراین، باکو ابتدا به تحریک بروکسل واکنش تندی نشان داد و سپس اعلام کرد که اجازه دخالت در قفقاز جنوبی را نخواهد داد. بعدها محافل رسمی آذربایجان با انجام مانورهای سیاسی از جمله اتحاد با روسیه، تأثیرات تحریک آمریکا و اتحادیه اروپا را تقریباً خنثی کردند و با آن، در واقع، سناریوهای جدید غرب در قفقاز جنوبی مسدود شد و شکست خورد.
در واقع باکو پیام روشنی داد که میتواند روابط متقابل با کرملین را بیشتر توسعه دهد. بنابراین جمهوری آذربایجان دارای پتانسیل ژئوپلیتیکی گستردهای برای مشارکت استراتژیک با روسیه است. به ویژه، در حال حاضر یک آشتی نسبتاً جدی بین منافع آذربایجان و روسیه در قفقاز جنوبی وجود دارد. کرملین در تلاش است از مواضع روسیه در منطقه که هدف آمریکا و غرب است محافظت کند. باکو مصمم است مانع از تلاش آمریکا و اتحادیه اروپا برای مداخله در قفقاز جنوبی با دور زدن آذربایجان از طریق ارمنستان شود. از این نظر مشکل اصلی مشترک جمهوری آذربایجان و روسیه در منطقه تقریباً مشابه است.
بنابراین تفاهم تاریخی میان باکو و کرملین در آستانه سفر الهام علیاف رئیسجمهور آذربایجان به مسکو کافی است تا بسیاری از کشورهای غربی را ناامید کند. بدین ترتیب، رهبری سیاسی هر دو کشور موفق شدند خیلی زودتر از موعد بر سر خروج نیروهای حافظ صلح روسیه از خاک آذربایجان به توافق برسند. اما آمریکا و غرب امیدوار بودند که همین موضوع منجر به درگیری جمهوری آذربایجان و روسیه شود و ناکامی در این امر به ناچار منجر به اختلال در برنامههای تغییر وضعیت منطقه شد.
جالب است که محافل سیاسی غرب، به ویژه آمریکا، هر چند دیر متوجه شدند که اشتباهات کاملاً جدی در قفقاز جنوبی صورت گرفته است. بنابراین به نظر میرسد آمریکا که قصد دارد جمهوری آذربایجان را در فرآیندهای منطقهای مشترک با اتحادیه اروپا و ارمنستان به پسزمینه بکشاند، با مانورهای انعطافپذیر باکو درمانده شده است. در هر صورت، این واقعیت که آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا مجبور شد برای گفتگو در مورد وضعیت قفقاز جنوبی، تلفنی با رئیسجمهور الهام علیاف تماس بگیرد، نکاتی را آشکار کرد.
نکته این است که کاخ سفید قبلاً درک کرده که دستیابی به اهداف ژئوپلیتیکی در قفقاز جنوبی با دور زدن جمهوری آذربایجان از طریق ارمنستان امکانپذیر نخواهد بود. اگر کاخ سفید دریچهای برای همکاری ژئوپلیتیکی با باکو باز نگه ندارد، تردیدی وجود ندارد که باکو از بستن «درب منطقه» به روی غرب دریغ نخواهد کرد و این ممکن است راه را برای شکست بعدی سیاست غرب در قفقاز جنوبی هموار کند.
ظاهراً «گامبیت قفقاز جنوبی» که توسط تحرکات آمریکا و اتحادیه اروپا آغاز شد، با شکست مواجه شد، اگرچه ارمنستان در «وضعیت قربانی اصلی» باقی ماند، اما در واقع دستان آمریکا و اتحادیه اروپا برای آن خالی ماندند. از این منظر، میتوان در نظر گرفت که اگرچه کاخ سفید «گامبیت قفقاز» را آغاز کرد، اما دقیقاً باکو بود که با موفقیت به آن پایان داد و در نتیجه، این ارمنستان بود که بازنده اصلی باقی ماند.
به موازات همه اینها، سفر الهام علیاف رئیسجمهور آذربایجان به مسکو با نتایج موفقیتآمیزی به پایان رسید و وضعیت نسبتاً بدی را برای سناریوهای غربی در قفقاز ایجاد کرد. زیرا رهبران جمهوری آذربایجان و روسیه توانستند روشن کنند که هیچ تناقضی بین دو کشور وجود ندارد و علاوه بر این، بیانیه مسکو در مورد فعالیت اتحاد دو کشور در پیشزمینه قرار گرفت. در چنین شرایطی، تردیدی وجود ندارد که نقشههای غرب در قفقاز جنوبی در معرض خطر بزرگی قرار دارد.
عدم تمایل جمهوری آذربایجان به روند ادغام در اروپاعلیاف: فعالیت مرکز نظارت مشترک روسیه و ترکیه به پایان رسیدعلیاف: آذربایجان هرگز به اوکراین سلاح نمیدهدانتهای پیام/